|
Носири Хисрав
| |
Рафо | Дата: Вторник, 2007.06.05, 18:40 | Сообщение # 1 |
 Подполковник
Группа: Почетные
Сообщений: 222
Награды: 1
Репутация: 6
Статус: 
| Ба корафтода коромуз мебош! Ба ҳар дилсухта дилсуз мебош! **** Ту гар тавфиқ дорй, ҳам бар он бош! Накухоҳу ба кас рохатрасон бош! *** Беҳин коре, ки андар зиндагонист, Накухоҳй, ба кас роҳатрасонист.
Долой скуку!
|
|
| |
Admin | Дата: Пятница, 2007.06.08, 23:30 | Сообщение # 2 |
 Добрый Админ
Группа: Администраторы
Сообщений: 1278
Награды: 9
Репутация: 31
Статус: 
|
Я таджик и горжусь этим! (Султанов Баходур) "Если каждый гордится именем отца и матери, великими своими предками, то и каждый житель Таджикистана имеет полное моральное право гордиться именем родины и её столицей городом Душанбе. Ибо Душанбе является колыбелью возрождения таджикской национальности, средоточием надежд таджиков, всех таджикистанцев. " (Эмомали Рахмон) 'Любят Родину не за то, что она велика, а за то, что она - своя((Сенека) ' "Любовь к Родине проявляется тогда, когда ты вдали от нее и не хватает тебе ее и не привычно жить не своей тарелке , где люди дают знать о том что ты не свой, хотя мы все называемся одним словом Человек. И ты осознаешь что Родина это земной Рай где тебе всегда хорошо, где тебя любят и всегда ждут)"(Султанов Баходур Анварович)
|
|
| |
Alisher | Дата: Пятница, 2007.09.28, 00:49 | Сообщение # 3 |
 Генерал-майор
Группа: Почетные
Сообщений: 593
Награды: 3
Репутация: 5
Статус: 
| Чу касро ёре як дил ёр гардад, Ба хар озор кай безор гардад? На бар хазл аст кори ёру ёрй, Ки сидку эътикод омад ба ёрц. Ба ёрй дар фаровон кор бошад, На хар к-аш ёр хонй, ёр бошад! Дило! Ёре талаб, гар метавонй, Чунон ёре, ки бар вай чон фишонй.
Счастье это не жизнь без забот и печалей, счастье - это состояние души (Дзержинский)
|
|
| |
alensika | Дата: Суббота, 2012.11.24, 21:56 | Сообщение # 4 |
 Полковник
Группа: Почетные
Сообщений: 330
Награды: 6
Репутация: 3
Статус: 
| О чёрный мрак разлуки, подобный тьме ночей! Во мраке вижу кудри – и мрак ещё черней. Как тьмой не быть объятым, когда свечу желанья Зажечь не в силах сердце от призрака свиданья? Не знает тот, кто не был хоть раз любовью пьян, Вина, что опьяняет сильнее, чем дурман. Во зле повинны люди, в корысти – зла причины. Во всех моих печалях красавицы повинны. Вопить из-за колючки – таков удел людей. Из-за прекрасной розы рыдает соловей. Любовь, как зной пустыни, томит влюблённых жаждой. Отправиться в пустыню отважится не каждый. Я не дерзну губами твоих коснуться ног, Но дай мне в изголовье, как милость, твой порог! Коль я умру, не думай, что я убит тобою. О нет, не ты убийца! Любовь тому виною. Её хмельные стрелы давно попали в цель. Проходит жизнь Хосрова, но не проходит хмель. Я луной тебя назвал бы – слух она не услаждает. Я тебя назвал бы розой – перлы слов не рассыпает. Ты не знаешь, нет, не знаешь, что не сплю я до рассвета. Где уж знать, коль ты вкушаешь сладкий сон, забыв поэта. И никто тебе не скажет, как тоска скитальца гложет. Ветерок об этом знает, но сказать, увы, не может. До земли спадают кудри и окутывают плечи, Но уста они лишили словаря любовной речи. О жестокая, волненье – для тебя чужое слово. Ты могла бы научиться волноваться у Хосрова.
ОДАМ АЗ ГУЛ НОЗУКУ АЗ САНГ САХТ АСТ
Сообщение отредактировал alensika - Суббота, 2012.11.24, 21:58 |
|
| |
gulijon | Дата: Понедельник, 2012.12.03, 12:03 | Сообщение # 5 |
 Генерал-майор
Группа: Почетные
Сообщений: 652
Награды: 10
Репутация: 9
Статус: 
| Тарҷумаи ҳол Носири Хисрав соли 1004 дар шаҳри Қабодиён, ки дар қисми ҷанубии Тоҷикистони имрӯза ҷойгир аст, ба дунё омадааст. Номи пурраи ӯ чунин аст: Абумуиниддин Носири Хисрави Қабодиёнӣ. Аён аст, ки номаш Носир, номи падараш Хисрав, тахаллусаш Абумуиниддин ва Қабодиёни ба номи зодгоҳаш мебошад. Падараш деҳқон буд ва Носир баробари ёд гирифтани кори деҳқонӣ, хату савод ҳам баровард. Қайд кардан лозим аст, ки дар он замонҳо шахси бадавлату молдорро деҳқон мегуфтанд ва онҳо дар назди дигар табақаҳои ҷомеа обрӯи калон доштанд. Баъд аз ин Носир дар мактаб маълумоти ибтидоиро гирифта, пас аз он таҳсилро дар мадрасаи Балх давом дод. Дар давоми таҳсил махсусан ба омӯзиши илмҳои фалсафа, мантиқ ва табиатшиноси бештар майл зоҳир мекард. Носири Хисрав солҳои 30-уми асри XI ҳамчун шоир ва олими забардаст ном баровард. Муддате дар даргоҳи Султон Маҳмуди Ғазнавӣ дар корҳои маъмурии молиявӣ хизмат кардааст. Соли 1037 дар Хуросон табаддулоти давлатӣ оғоз ёфт. Носири Хисрав муддате дар девони молиёти Салчуқиён ба хизмат намудааст. Носири Хисрав бар замми хизмати дарбор, бо корҳои деҳқони низ машғул буд. Оҳиста- оҳиста хизмати дарбори ба дилаш зад, чунки дар хизмат тазъику фишор ва аз фосидон бадӣ медид. Дӯсти ҳақиқии беғаразро надошт, касеро ки медид, хушомадгӯю риёкор буда, барои худ баҳрае меҷуст. Носири Хисрав ин гуна дӯстони риёкорро чашми дидан надошт ва аз онҳо худро дур медошт. Ҳамаи ин сабаб шуданд, ки ӯ тарки хизмати дарбор намуда, ба сафар тайёрӣ дид. Мақсади сафар карданаш шинос шудан бо ҳаёт ва зисту зиндагонии мардум, табиати кишварҳо, шаҳрҳо буд ва инчунин ӯ мехост бо мундариҷа ва таълимоти мазҳаби исмоилия дар минтақаҳои гуногун шинос шавад. Исмоилиён як шохаи машҳури шииён дар асрҳои X-XII буданд. Носири Хисрав ба ин мазҳаб аз он сабаб майл дошт, ки онҳо ба ривоҷи илму дониш диққат медоданд ва тарафдори озодфикрӣ буданд. Носири Хисрав молу мулкашро ба бечорагон тақсим карда, соли 1045 бо бародараш Абусаид ба сафар баромад. Ин сафараш 7 сол давом карда, ӯ аз Эрони Ғарби, Ироқ ва Арабистону Миср дидан кард. Дар ин муддат Носири Хисрав ҷараёни исмоилияро бештар омӯхта, худ тарғибгари ин ҷараён шуд. Соли 1052 Носири Хисрав ба Хуросон баргашт. Вай боз кори деҳқониашро ба роҳ монда, акнун пайваста дар байни мардум мазҳаби исмоилияро ташвиқу тарғиб мекард, ки ин қаҳру ғазаби суннипарастонро ба амал овард. Носири Хисрав ба таъқиб дучор шуд ва дар Хуросон зистани ӯ хавфнок гардид. Вай дар чанд чойгоҳ паноҳ бурда ва оқибат ба кӯҳистони дурдасти Бадахшон, дараи Юмгон, дар паноҳи мардуми олиҳиммати Бадахшон боқимондаи умрашро гузаронид. Носири Хисрав дар ғариби ва дур аз ватани аҷдоди худро нороҳат ҳис мекард, мулки Хуросонро ёд мекард, бар замми он дар ин ҷо имконияти шуғли деҳқони ҳам набуд. Носири Хисрав дигар ба Хуросон баргашта натавонист. Вай кариб ҳамаи асарҳояшро дар ҳамин ҷо навишта, онҳоро ба мулкҳои дигар равон кардааст. Соли 1088 Носири Хисрав дар Юмгон аз олам чашм пушид.
Худованд собиронро дуст дорад
|
|
| |
Sumaya | Дата: Вторник, 2012.12.04, 13:30 | Сообщение # 6 |
 Майор
Группа: Почетные
Сообщений: 108
Награды: 4
Репутация: 4
Статус: 
| Носири Хусрави шоҳи банда навоз, Ҳар кас, ки ба даргоҳи ту ояд ба ниёз. Навмед зи даргоҳи ту кай гардад боз...
Аз Аллох бубин, хар он чи меояд ба сар...
|
|
| |
alensika | Дата: Пятница, 2012.12.07, 11:10 | Сообщение # 7 |
 Полковник
Группа: Почетные
Сообщений: 330
Награды: 6
Репутация: 3
Статус: 
| ДРУГ И НЕДРУГ
Ты должен различать, кто друг тебе, кто недруг, Чтоб не пригреть врага в своих сердечных недрах. Где неприятель тот, который в некий час Приятностью своей не очарует нас? Где в мире мы найдем тот корень единенья, Который не покрыт корой и даже тенью? Собака, что визжит и ластится, как друг, Она своим друзьям не изменяет вдруг. Собака — говорю! Но так ли ты уверен, Что подлинный твой друг тебе до гроба верен? И сердцевину тайн, доверенных ему, Нe обнажит вовек по слову своему? Испытывай друзей и голодом и жаждой. Любовью испытай! Но только раз — не дважды. Кто дружбе изменил хотя бы только раз, Тому уж веры нет, хоть пой он, как сааз. И пусть перед тобой юлит гадючье тело, Башку ей размозжить скорей — благое дело. Поэтому-то я твержу одно и то ж: Кто так тебя поймет, как сам себя поймешь? Лишь те-то и друзья не на словах — на деле, Кто наши кандалы и на себя б надели.
ОДАМ АЗ ГУЛ НОЗУКУ АЗ САНГ САХТ АСТ
|
|
| |
gulijon | Дата: Пятница, 2012.12.07, 15:33 | Сообщение # 8 |
 Генерал-майор
Группа: Почетные
Сообщений: 652
Награды: 10
Репутация: 9
Статус: 
| Под присмотром всегда держи владенья Ибо владенье ждёт забот и наблюденья.
Два уха у тебя, два глаза у тебя - Вот для твоих ворот надёжнейшие звенья.
Учись и познавай! В превратностях судьбы Познания твои - одно твоё спасенье.
Кто знания щитом себя вооружил, Тот в шуме бытия не знает треволненья.
Ещё один совет: ты послухам не верь! Молва всегда молва: шумит! Но тем не менье
Услышанным словам, услышанным вестям С увиденным тобой - не может быть сравненья.
Поэтому слушков, как зайцев не лови: Всему, что услыхал, потребуй подтвержденья.
И, наконец, ещё: слова не есть дела. Деянье - это плоть! Слова же - только тени...
Ты можешь сотни лет о жемчуге твердить, Но если не нырнёшь - он твой лишь в сновиденье.
Худованд собиронро дуст дорад
|
|
| |
webmast | Дата: Четверг, 2013.03.14, 00:21 | Сообщение # 9 |
 Сержант
Группа: Почетные
Сообщений: 54
Награды: 4
Репутация: 2
Статус: 
| Носир Хусрав
Мутафаккири барчаста ва нависандаву шоири шахири форсу точик Носири Хусрави Кубодиении Балхй дар мохи зулъкадаи соли 394 хичрй (сентябри 1004 мелодй)дар Кубодиен дар он замон тобеъи Балх буд, дар оилаи деҳқон ба дунё омадааст.
Тарҷумаи ҳол
Носири Хисрав соли 1004 дар шахри Қабодиён, ки дар қисми ҷанубии Тоҷикистони имрӯза ҷойгир аст, ба дунё омадааст. Номи пурраи ӯ чунин аст: Абумуиниддин Носири Хисрави Қабодиёнӣ. Аён аст, ки номаш Носир, номи падараш Хисрав, тахаллусаш Абумуиниддин ва Қабодиёни ба номи зодгоҳаш мебошад. Падараш деҳқон буд ва Носир баробари ёд гирифтани кори деҳқони, хату савод хам баровард. Қайд кардан лозим аст, ки дар он замонҳо шахси бадавлату молдорро деҳқон мегуфтанд ва онҳо дар назди дигар табақаҳои ҷомеа обрӯи калон доштанд. Баъд аз ин Носир дар мактаб маълумоти ибтидоиро гирифта, пас аз он таҳсилро дар мадрасаи Балх давом дод. Дар давоми таҳсил махсусан ба омӯзиши илмҳои фалсафа, мантиқ ва табиатшиноси бештар майл зоҳир мекард. Носири Хисрав солҳои 30-уми асри XI ҳамчун шоир ва олими забардаст ном баровард. Муддате дар даргоҳи Султон Маҳмуди Ғазнавӣ дар корҳои маъмурии молиявӣ хизмат кардааст. Соли 1037 дар Хуросон табаддулоти давлатӣ оғоз ёфт. Носири Хисрав муддате дар девони молиёти Салчуқиён ба хизмат намудааст. Носири Хисрав бар замми хизмати дарбор, бо корҳои деҳқони низ машғул буд. Оҳиста- оҳиста хизмати дарбори ба дилаш зад, чунки давоми матн
www.TojAdabiyot.com - Сомонаи Адабиёти Тоҷик www.DonishOmuz.com - Форуми Фанҳои Омӯзишӣ
|
|
| |
gulijon | Дата: Пятница, 2013.03.15, 08:41 | Сообщение # 10 |
 Генерал-майор
Группа: Почетные
Сообщений: 652
Награды: 10
Репутация: 9
Статус: 
| Сар андар ҷустани дониш ниҳодам, Накардам рӯзгори хеш бебар. Намонд аз ҳеҷ гун дониш, ки ман з-он Накардам истифодат бешу камтар.
Худованд собиронро дуст дорад
|
|
| |
|
 | Приветствую Вас Гость
|
|